Şiir; Orada Bir Çocuk... Burada Ben.

Orada Bir Çocuk... Burada Ben Bir ana gülümserken yorgun ve güzel Yüreği müjdelerle tüy gibi hafiflerken, Orada, bir çocuk doğar sımsıcak dünyamıza Burada ben... Dal nasıl , yaprak nasıl, ekin nasıl büyürse Toprak nasıl uyanırsa bir incecik yağmurdan Orada bir çocuk büyür yumak yumak bir nurdan, Burada ben... Koştuğu, atladığı, durduğu, uzandığı, Düşüp kaldığı yerlerde gözbebeğim var. Orada, toz-toprak içinde bir çocuk ağlar, Burada ben... Ne oyun oynamak ister, ne uyku ne su, Ne elişi resimleri gönlünü alır. Orada, bir uzak evde bir çocuk yetim kalır, Burada ben... Dokunsam, martı gibi uçup gidecek sanki, Solgun yüzlü bir avuç kar. Orada, bir gece yarısı, bir hasta çocuk sayıklar, Burada ben... Birden bire uyanır bir ana uykusundan, Sapsarı bir korkuyla bakakalır nefessiz. Orada, sabaha karşı bir çocuk ölür sessiz, Burada ben...